تحقیقات اخیر نشان میدهد حضور در طبیعت میتواند تفکر عمیق و هدفمند را به دنبال داشته و بدین ترتیب روی نحوه تجربه زمان و تصمیمات مربوط به آینده موثر باشد.
بسیاری از افراد طی تجربه زندگی شهری و مشغلههای فراوان مربوط به آن احساس کمبود وقت و عدم وجود ساعات کافی در روز دارند. اما همین افراد در زمان سفر به طبیعت و یا مراجعه به حومه شهر ناگهان متوجه عت کندتر و آرامتر زمان میشوند. در واقع باید گفت این کندی زمان یک احساس ساده نبوده و به صورت علمی نیز ثابت شده است. تحقیقات محققان نشان میدهد طبیعت باعث تنظیم حس ما از زمان خواهد شد.
ترکیب مسائل کاری این احساس را ایجاد میکند که زمان کافی برای انجام آنها وجود ندارد. طرفی وجود فناوریهای دیجیتالی این فقر زمانی را تشدید کرده است. به دلیل اتصال دائم به اینترنت ساعات کاری افزایش یافته و از این طریق تفریحات و اوقات فراغت نیز کاهش پیدا کرده است. تحقیقات اخیر مشکلات مربوط به کمبود زمان میتواند در زمان مراجعه به طبیعت برطرف شود. روانشناس ریچارد کوریا از دانشگاه فنلاند معتقد است نحوه تجربه زمان با حضور در طبیعت تغییر یافته و این حس را ایجاد میکند که در طول روز زمان زیادی برای انجام کارها داریم.
این روانشناس به مقایسه تجربیات افراد برای انجام کارهای مختلف و وظایف متفاوت در محیطهای شهری و طبیعی پرداخته است. در این مطالعه مشخص شد افرادی که در محیط شهری احساس عدم وجود زمان کافی را داشتند در هنگام حضور در طبیعت احساس افزایش زمان را گزارش کردهاند.
در واقع در اثر حضور در طبیعت تنها حس آنی نسبت به زمان تغییر نکرده بلکه نسبت به آینده نیز دچار تغییراتی خواهیم شد. در طبیعت باعث تغییر تمرکز از لحظه فوری به آینده میشود. حضور در طبیعت به افراد کمک میکند تا به جای تمرکز روی استرس مربوط به زمان روی اهداف مهم و نیازهای خود در آینده تمرکز کنند.